«Άδεια για συμμετοχή σε διαδικτυακό συνέδριο»

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 59 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα,

1. « Άδειες μικρής χρονικής διάρκειας χορηγούνται υποχρεωτικά, μετά από αίτηση τους, σε υπαλλήλους που μετέχουν σε διαγωνισμούς για να πάρουν υποτροφία ή να εισαχθούν στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στην Εθνική Σχολή Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (Ε.Κ.Δ.Δ.Α.) ή για να επιλεγούν για φοίτηση σε κύκλους μεταπτυχιακών σπουδών, σε αντικείμενα που ενδιαφέρουν την υπηρεσία.
2. Όμοιες άδειες μπορεί να χορηγούνται για συμμετοχή σε συνέδρια, συνδιασκέψεις, σεμινάρια και κάθε είδους συναντήσεις επιστημονικού χαρακτήρα, στο εσωτερικό ή το εξωτερικό, εφόσον η συμμετοχή κρίνεται συμφέρουσα για την υπηρεσία.
3. Οι άδειες των προηγούμενων παραγράφων χορηγούνται από τον οικείο υπουργό ή τη διοίκηση του οικείου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, κατά περίπτωση, μετά από γνώμη του άμεσου προϊσταμένου του υπαλλήλου, με αποδοχές για όλο το χρόνο κατά τον οποίο υπάλληλος μετέχει στο διαγωνισμό ή τις λοιπές δραστηριότητες. Στο χρόνο αυτόν προστίθενται οι ημέρες που είναι αναγκαίες για τη μετάβαση και την επιστροφή του υπαλλήλου».

Με τις παραπάνω διατάξεις ο νομοθέτης καθιερώνει ρητώς την δυνατότητα ή άλλως το δικαίωμα υπέρ των υπαλλήλων για την χορήγηση άδειας για συμμετοχή σε συνέδριο ή λοιπές επιστημονικές εκδηλώσεις. Η εν λόγω άδεια είναι ειδική και δεν χαρακτηρίζεται ως εκπαιδευτική.

Το βασικό και συνάμα αποκλειστικό κριτήριο που τίθεται αναφορικά με την αξιολόγηση του αιτήματος για χορήγηση της συγκεκριμένης μορφής άδειας είναι το συμφέρον της υπηρεσίας από την συμμετοχή του υπαλλήλου στο συγκεκριμένο συνέδριο ή άλλης μορφής επιστημονική εκδήλωση.

Πέραν του κριτηρίου τούτου ουδεμία άλλη προϋπόθεση θεσπίζει ο νομοθέτης, ιδίως εν σχέσει με την χρονική στιγμή υποβολής της σχετικής αιτήσεως.

Υπογραμμίζεται, περαιτέρω, ότι ο νομοθέτης ουδόλως διακρίνει μεταξύ συνεδρίων που πραγματοποιούνται με φυσική παρουσία των συμμετεχόντων και συνεδρίων που πραγματοποιούνται εξ αποστάσεως, με την μέθοδο της τηλεδιάσκεψης των συμμετεχόντων.

Εφόσον, λοιπόν, ο νομοθέτης δεν εισάγει αντίστοιχη διάκριση, βασίμως υποστηρίζεται ότι η άδεια του άρθρου 59 παρ. 2 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα δύναται κάλλιστα να χορηγείται και σε υπαλλήλους, προκειμένου περί της συμμετοχής τους σε συνέδριο που οργανώνεται και εκτυλίσσεται με την μέθοδο της τηλεδιάσκεψης, άνευ φυσικής παρουσίας των συμμετεχόντων.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ν.Ε