«Αυξήσεις στους μισθούς κοινωνικών
ομάδων πλην Νοσηλευτών»
03 April 20253115
Μετά την πρόσφατη ανακοίνωση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Νίκου Δένδια για αύξηση των μηνιαίων αποδοχών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, με ποσοστά αυξήσεων που κυμαίνονται από 13 έως 20% και τη συνολική ενίσχυση των βασικών μισθών και των επιδομάτων των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων να ανέρχεται σε 268 εκατ. Ευρώ, αλλά και μετά τη στήριξη που εξέφρασαν με δηλώσεις τους κυβερνητικοί παράγοντες προς την κατεύθυνση μισθολογικών αυξήσεων στα στελέχη της ΕΛΑΣ, του Λιμενικού και της Πυροσβεστικής, γεννάται εύλογα το ερώτημα πώς και αν αποτιμάται από την Πολιτεία το έργο και η συνεισφορά των Νοσηλευτών στον ευαίσθητο χώρο της υγείας.
Η υγεία αποτελεί το πολυτιμότερο αγαθό όλων και στην πρώτη γραμμή παροχής φροντίδας δίπλα στον ασθενή βρίσκονται οι Νοσηλευτές. Εξουθενωμένοι, ξεχασμένοι από την Πολιτεία, σε αντίξοες συνθήκες, υποαμοιβόμενοι, πολύ λίγοι πλέον στελεχιακά σε ένα αποδεκατισμένο και πολύπαθο Εθνικό Σύστημα Υγείας, «χορτάτοι» όμως από χειροκροτήματα τον κρίσιμο καιρό της πανδημίας Covid-19. Υποσχέσεις πολλές, χωρίς όμως έμπρακτη στήριξη και ουσιαστικό αντίκρισμα. Η δημοσιονομική πολιτική και η ενίσχυση κοινωνικών ομάδων εκφράζεται εμπράκτως κι όχι με φρούδες υποσχέσεις και «παλαμάκια». Δε νοείται στήριξη όταν βρίσκεται ο δημοσιονομικός χώρος για μισθολογικές αυξήσεις σε άλλες κοινωνικές ομάδες, που δικαίως και σωστά πρέπει να δοθούν, αλλά όχι για τους Νοσηλευτές, τους πρώτους ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα στο συνάνθρωπο την ώρα που πονά και το γεγονός αυτό να τυγχάνει στήριξης από τον αρμόδιο Υπουργό, τον νυν Υπουργό Υγείας, αλλά και από έναν πρώην Υπουργό Υγείας, τον νυν Ναυτιλίας!
Οι διεκδικήσεις μας είναι διαχρονικά σταθερές και γίνονται πλέον πιο επιτακτικές από ποτέ σε μια κοινωνία που ασφυκτιά να βιοποριστεί με το κόστος ζωής και την ακρίβεια σε συνεχή ανιούσα πορεία. Οι Έλληνες Νοσηλευτές είναι οι λιγότεροι αναλογικά σε ασθενείς ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης, όπως και οι πιο χαμηλά αμειβόμενοι. Κι όσο κι αν συνεχίζουν να πορεύονται με αξιοπρέπεια, έχουν πλέον λυγίσει, όταν αισθάνονται «αόρατοι» από την Πολιτεία.
Χωρίς σημαντικά κίνητρα για το νοσηλευτικό επάγγελμα, οι
νοσηλευτές οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο. Απαιτείται συνολική
αναθεώρηση της εφαρμοζόμενης ως τώρα πολιτικής απέναντι στους Νοσηλευτές, η
οποία τους ωθεί να παραιτούνται από τις Υπηρεσίες Υγείας, να μεταναστεύουν στο
εξωτερικό και να εγκαταλείπουν το επάγγελμά τους αναζητώντας εναλλακτικές
μορφές εργασίας, μιας και δεν υπάρχει πλέον κανένα ουσιαστικό κίνητρο τόσο για
να παραμείνουν οι Νοσηλευτές στο Ε.Σ.Υ., αλλά ούτε και να επιλέξουν οι νέοι
άνθρωποι να σπουδάσουν Νοσηλευτική.
Σε μια κοινωνία με πολλαπλές ανισότητες, είναι άδικο να μην υποστηρίζονται, αλλά αντίθετα να απαξιώνονται στην πράξη κοινωνικές ομάδες, που συνεισφέρουν τα μέγιστα στην ανθρώπινη ζωή σε στιγμές δύσκολες και ευάλωτες. Είναι χρέος της Πολιτείας να αποδείξει στους πολύπαθους Νοσηλευτές ότι δε μένει σε υποσχέσεις και χειροκροτήματα. Διότι ανάμεσα στα δίκαια αιτήματα πολλών, βρίσκονται και των Νοσηλευτών.
Αναμένουμε την ανταπόκριση της Πολιτείας για δίκαιες λύσεις
ουσίας, πράττοντας το έργο μας με σεβασμό, σοβαρότητα και αξιοπρέπεια, όπως
ανάλογα απαιτούμε και από την Πολιτεία.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
