Άρνηση αποδοχής διορισμού από Νοσηλευτές που προσλαμβάνονται μέσω ΑΣΕΠ
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΑΣΕΠ, μόνο μέσα στο Φεβρουάριο, 184 διοριστέοι δήλωσαν άρνηση διορισμού παρά την τελική επιλογή τους. H πρώτη λίστα με 113 ονόματα διοριστέων που πέρασαν τη διαδικασία αλλά αρνήθηκαν το διορισμό τους και τελικά αναπληρώθηκαν, δημοσιεύθηκε από το ΑΣΕΠ στις 8 Φεβρουαρίου 2023, ενώ η δεύτερη λίστα αναρτήθηκε στη Διαύγεια στις 20 Φεβρουαρίου 2023 με 71 ονόματα διοριστέων που δεν αποδέχθηκαν τον διορισμό τους και επίσης αναπληρώθηκαν. Οι 46 εκ του συνόλου των ατόμων που δήλωσαν άρνηση διορισμού είναι κατηγορίας ΤΕ Νοσηλευτικής.
Η προκήρυξη του ΑΣΕΠ 6Κ/2020 για την πρόσληψη 1.209 μονίμων εργαζομένων σε φορείς του Υπουργείου Υγείας στα Νοσοκομεία όλης της χώρας, περιλαμβάνει στη συντριπτική της πλειοψηφία Νοσηλευτές, οι οποίοι αρνήθηκαν τον διορισμό τους και για το λόγο αυτό το ΑΣΕΠ προχώρησε στην αναπλήρωσή τους από τον πίνακα επιλαχόντων. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια προκήρυξη που δεν «κλείνει» ποτέ, καθώς εδώ και σχεδόν τρία χρόνια -από το 2020 που προκηρύχθηκαν οι θέσεις και μέχρι σήμερα- δεν είναι εφικτό να ολοκληρωθούν οι διορισμοί, αφού παράλληλα συνεχίζονται οι συνταξιοδοτήσεις και οι παραιτήσεις.
Οι ελάχιστοι εναπομείναντες Νοσηλευτές στο σύστημα Υγείας είναι δυσαρεστημένοι και εξουθενωμένοι, ιδιαίτερα μετά την εξαντλητική τριετία της πανδημίας. Αυτοί που έμειναν εγκαταλείπουν το ΕΣΥ άρον – άρον με πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, ή προτιμούν να γίνουν σχολικοί νοσηλευτές.
Σήμερα στο ΕΣΥ σε μια κλινική 40 ασθενών -όπου απαιτούνται σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, περίπου 8 Νοσηλευτές ανά βάρδια– στην Ελλάδα έχουμε μόλις 1 με 2, κι αυτή η απόκλιση υπάρχει σε όλα τα νοσοκομεία. Εάν εργάζονται στα Νοσοκομεία περίπου 20 χιλιάδες Νοσηλευτές, στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε τους τριπλάσιους σε αριθμό. Είναι τεράστιος ο αριθμός των Νοσηλευτών που λείπουν από το σύστημα Υγείας και θα χρειαστούμε χιλιάδες Νοσηλευτές τα επόμενα χρόνια. Οι συνάδελφοι έχουν καταρρεύσει, οι συνθήκες είναι απάνθρωπες και δεν υπάρχουν μέτρα βελτίωσης. Παραιτούνται κι ας δουλεύουν 10 και 20 χρόνια. Προτιμούν να γίνουν, είτε Σχολικοί Νοσηλευτές, είτε να κάνουν μετατάξεις σε διοικητικές υπηρεσίες, είτε ακόμη και να φύγουν στο εξωτερικό.
Οι νέοι Νοσηλευτές δεν έχουν κίνητρο, γιατί δεν πληρώνεται επαρκώς το επάγγελμα. Το ότι αρνούνται το διορισμό νέα παιδιά, δείχνει κάτι και πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας. Το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά έχουν δώσει πανελλήνιες και έχουν επιλέξει να σπουδάσουν Νοσηλευτική και τους δίνεται η ευκαιρία να εργαστούν στο Δημόσιο με μόνιμο διορισμό και παρόλα αυτά παραιτούνται, αυτό κάτι σημαίνει!
Έχουμε το φαινόμενο απόφοιτοι τριτοβάθμιας νοσηλευτικής σχολής, είτε από τα ΤΕΙ, είτε από τα Πανεπιστήμια, να μη θέλουν να εργαστούν στο δημόσιο σύστημα Υγείας, γιατί οι συνθήκες είναι τραγικές και εξαιρετικά δύσκολες, ενώ δεν υπάρχουν κίνητρα έτσι ώστε να προσελκύσουν και να ικανοποιήσουν τους αποφοίτους για να εργαστούν στα Νοσοκομεία. Ουσιαστικά παίρνουν το πτυχίο για να έχουν ένα πτυχίο, αλλά εν τοις πράγμασι αποφεύγουν να εργαστούν σε νοσοκομείο. Οι πενιχρές καθαρές μηνιαίες απολαβές του πρωτοδιοριζόμενου Νοσηλευτή, ακόμη και ανέργους, επιλέγουν όχι να διοριστούν στην Ελλάδα, αλλά να φύγουν στο εξωτερικό. Στο εξωτερικό, έχουν καλύτερες απολαβές και συνθήκες εργασίας. Προτιμούν δηλαδή να πάνε στα Νοσοκομεία της Σουηδίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας, Γερμανίας και άλλων χωρών, παρά να μείνουν εδώ.
Επίσης, σημαντική διέξοδο έχουν βρει πολλοί Νοσηλευτές και στο επάγγελμα του Σχολικού νοσηλευτή. Τα τελευταία ένα με δύο χρόνια μάλιστα, πολλοί παραιτούνται από τα Νοσοκομεία και πηγαίνουν να εργαστούν ως αναπληρωτές συμβασιούχοι σε σχολεία, σε μεγάλο αριθμό. Προκηρύσσονται θέσεις κάθε χρόνο, όπου υπάρχουν ανάγκες. Υπάρχει μεγάλη ζήτηση για το επάγγελμα του Σχολικού Νοσηλευτή, γιατί είναι το περιβάλλον ελκυστικό. Έτσι φεύγει κόσμος από τα Νοσοκομεία και πηγαίνει εκεί, όπου είναι τελείως διαφορετικό το περιβάλλον εργασίας και δε μπορεί να συγκριθεί με μεγάλα τριτοβάθμια Νοσοκομεία, όπου οι συνθήκες είναι απάνθρωπες. Μάλιστα οι αμοιβές στη δουλειά αυτή είναι πολύ καλύτερες με πενθήμερη εργασία και χωρίς υπερωριακή απασχόληση.
Σ’ αυτό το ζοφερό περιβάλλον για τους Νοσηλευτές, οι συνταξιοδοτήσεις αναμένεται να φτάσουν στο 15-20% τα επόμενα δύο χρόνια, οπότε το πρόβλημα θα οξυνθεί περαιτέρω. Ακόμη κι αυτοί οι ελάχιστοι Νοσηλευτές που σήμερα υπάρχουν -ο ένας με δύο στη βάρδια- σε ένα με δύο χρόνια δεν θα υπάρχουν ούτε αυτοί. Αυτό είναι αδιέξοδο και γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει ένα ειδικό μισθολόγιο για τους Νοσηλευτές και να αμείβονται ανάλογα με το έργο που προσφέρουν. Δεν μπορεί να αμείβεται ο Νοσηλευτής, όπως αμείβεται ο λογιστής ή ο διοικητικός υπάλληλος, διότι το περιβάλλον που εργάζεται είναι ιδιαίτερα σκληρό, εξαντλητικό. Όλοι οι συνάδελφοι έχουν πολύ σοβαρά θέματα υγείας, όπως αυτοάνοσα νοσήματα, μυοσκελετικές παθήσεις, ψυχολογικά προβλήματα.
Δυστυχώς βρισκόμαστε σε ένα στάδιο που η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας διαχειρίζεται αδιέξοδα, διότι διαχρονικά υπήρχε το πρόβλημα της υποστελέχωσης της χώρας μας, ενώ σε κάθε κυβέρνηση την τελευταία 10ετία εμείς επισημαίναμε ότι το πρόβλημα είναι σοβαρό κι ότι δεν λύνεται πυροσβεστικά με κάποιες προσλήψεις. Δεν λύθηκε ποτέ και τώρα είμαστε σε ένα στάδιο που η επίλυσή του πλέον είναι αδύνατη.
Συνεπώς, η άρνηση διορισμών που συνοδεύει το μαζικό κύμα φυγής Νοσηλευτών από τα δημόσια Νοσοκομεία αποτελεί μία ακόμη διάσταση ενός φαινομένου, που μέσα στα επόμενα δύο χρόνια αναμένεται να λάβει εκρηκτικές διαστάσεις και να οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια τα Νοσοκομεία σε κατάρρευση.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
